Po roku czasu jestem znów na moim blożku.....Jestem z kochanymi dziećmi-jak cudownie że je mam....Ból po stracie G .jest niemniejszy ,wspomnienia, wspomnienia, wspomnienia i smutek ogromny. Nie potrafię zaplanować niczego .Ta pustka ..............!.Najbezpieczniejszy azyl to mieszkanie.....Nie lubię z niego wychodzić ...Trudno pisać ,na dziś kończę.
