Sentymentalna Emerytka-tutaj jestem,zapraszam

Moje zdjęcie
do przodu kroczki dwa-do tyłu jeden lub wcale.ŻYJĘ..JESTEM(Proszę nie kopiować-wszystkie Obrazy i fotki ,wpisy-mojego autorstwa są i niech u mnie zostaną...Dziękuję)

Mój stary blożek

Serwis bloog.pl został zamknięty z dniem 31.03.2018r-dlatego blog- Ach to życie moje

zostaje przeniesiony tutaj .W postach Sentymentalna Emerytka poprzenoszone stronki i fotografie i w ten sposób zachowam chociaż teksty ,zdjęcia i komentarze koleżanek blogowych .Dla mnie są w

Tak sobie troszkę maluję,rysuję,bawię się jak mała dziewczynka kolorem i to mi pomaga zapomnieć o tym i o tamtym....

Taki Smutny bardzo smutny rysuneczek tutaj był-ale "wywaliłam" do szuflady sobie poszedł- radość wstawiłam poniedziałek, 01 marca 2010 12:17


Komentarze

Skocz do dodawania komentarzy
  • dodano: 31 maja 2013 17:41
    Popularność jest jak księżyc. Jeśli się nie powiększa, to się zmniejsza.
    autor Marta
  • dodano: 21 lipca 2012 18:53
    zupelnie o tym nie myslalem
    autor Dale
  • dodano: 28 lipca 2010 12:50
    Pani Krysiu.Dawno tu u Pani nie byłam. Szkoda, że wyrzuciła Pani do szuflady ten smutny rysuneczek. Niech ludzie zobaczą smutny buziaczek i wesoły.Zastanowią się wtedy co im sprawia smutek , a co radość. Pozdrawiam Maria
    autor Maria N
  • dodano: 20 maja 2010 21:48
    Krysiu I tak trzymaj .A uśmiech nosić trzeba w kieszeni ,na twarzy i pod kołdrą ::))Ty zresztą wiesz jak to zrobić...Piękne rysuneczki::) Pozdrawiam Danka
    autor Danka
  • dodano: 17 marca 2010 14:55
    Serdecznie dziękuję za przecudowne wpisy.......Pani Mario....cudowną jest Pani osobą...kocha Pani zwierzęta ,tak jak ja....Bardzo mądre słowa napisała Pani w komentarzu,tak-musi być równowaga.Dziękuję...Czekoladko....wiem że będziesz bardzo,bardzo szczęśliwa-zasługujesz na to!!!Dziękuję za wpisiki.Krystyna
    autor krychabk
  • dodano: 17 marca 2010 9:24
    Smutek ,także bywa pięknem.Człowiek po smutku i niepowodzeniach szlachetnieje, mądrzeje. Bez smutku nie wiedzielibyśmy jak wygląda szczęście .Ale musi być równowaga.Zbyt dużo smutku niszczy naszą psychikę. Z ciekawością czytam Pani strony.Tyle w nich pogody ducha i optymizmu. Życzę spełnienia marzeń. Maria N.
    autor Maria Nojszewska
  • dodano: 01 marca 2010 13:47
    Piękny obrazek..magiczny troche bo choć smutny to jednak w oczach jakaś nadzieja też jest widoczna.. A co do życia :) oj, nie ma na co narzekać rzeczywiście jeśli rodzinka sie kocha... Ja córcię kocham. mała ale wiem, że swoje zauważa.. Nic nie poradzę na to, że z mężem się nie układa.. mój życiowy błąd.. On- nie cudowny.. ale i tak go kocham... nie chcę zniszczyć tego co było piękne i dobre między nami.. troche czułości może nie zaszkodzi.. ;p a więcej.. hm.. może zaszkodzić.. Niedługo mam nadzieje się zobaczymy.. porozmawiamy i padną ustalenia.. Dziękuję Ci za wsparcie.. przepraszam jeśli zbytnio marudzę ;p
    autor Czekolada

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz